Karşımızdakinin bizim düşüncelerimizi okuyabildiğini farzetsek ve o bizim düşüncelerimizi okuyabiliyorken düşünmeye devam etsek nasıl olur? Hiç düşündünüz mü düşüncelerinizin yada aklınızdan geçenlerin başkaları tarafından bilinme olasılığını... O kadar çok şey düşünüyoruz ki başkasının bilmesini asla istemeyiz. Şu an adını hatırlayamadığım ama çok uzun zaman önce izlediğim bir filmde şöyle diyordu ; '' İnsan toplum içinde birer namus abidesi iken tek başına kaldığında en namussuz insan olabilir''... Aslında büyük laf , müthiş replik... Yani şöyle düşünebilirsiniz , yanınızda başkaları varken olaylara gösterdiğiniz tepki yalnızken sergilediğiniz tavır farklı oluyor.
Geçenlerde bir grup iş arkadaşımın konuşmasına şahit olmuştum. Pornografik filmlerde yer alan acayip sahnelerden bahsediyorlardı. Bu tür filmleri hepimiz biliriz. Nasıl sahneler içerdiğini , o sebepten sahne detaylarına girmeye gerek yoktur. Hepsi o filmlerde yer alan sahnelerin iğrençliğinden , midelerinin kaldırmadığından , sapıklıktan başka bir şey olmadığından dem vuruyorlardı lakin ben içlerinde bu sözleri sarf edenlerin akşam olunca o filmlerin karşısına kurulup keyif aldıklarını biliyorum. İşte söylediğimiz olay budur. '' İnsan toplum içinde birer namus abidesi iken tek başına kaldığında en namussuz insan olabilir''...
Şimdi küçük bir empati kurmak adına şunu düşünelim. Diyelim ki arkadaşımız bizim düşüncelerimizi okuyabiliyor. Ne yaparız... Yalnızken aklımızdan geçirdiğimiz tüm düşünceleri o varken değiştirmeye çalışırız. Çok güç olsa da başka şeyler düşünmeye gayret ederiz. Aklımızdan geçen cinsel dürtü fantezilerinin yerine , aşk,sevgi gibi kavramlar gelir. Kötü düşünceleri silip yerine iyi niyetli olduğumuzu göstermek adına iyi şeyler düşünmeye başlarız. Tek başımızayken sövdüğümüz adamlar hakkında iyi şeyler geçiririz aklımızdan değil mi?
Peki tüm bunlar doğruysa ki doğru o halde ne den bizim sesli,sessiz , açık,gizli düşündüğümüz , aklımızı bırakın kalbimizden geçenleri bilen bir Yaratıcımız varken nasıl olabiliyor da kuldan utanıp Allah'tan utanmıyoruz.
Alemleri donatarak dolduran Rabbimiz herşeyi apaçık gören ve bilen değil mi?
O halde nasıl olur da insanlardan gizli yaptıklarımızı , yalnız kalınca Allah azze ve celleyi unutarak yapabiliriz.
Herkesin hayatı boyunca yapıp ettiği her şeyin hesabını detayları ile bilen O Allah El-Hasib değil mi?
O Rahman ki Er-Rakip sıfatıyla bütün varlığı gözeten ve bütün işleri murakebe eden değil midir?
Ben anlamam arkadaş kuldan utanıyorsan , Allah'tan daha çok utanacaksın...!!!
Kuldan çekiniyorsan , Allah'tan daha çok çekineceksin!!!
Yanında başkaları varken yapmadığın kötü işleri Allah'ın seni gördüğünü ve gözettiğini unutma!!!
Sen onu görmesen de o seni görüyor ya , tüm haline nigahban oluyor ya o halde kimden neyi gizleyip duruyorsun... kimin seni gördüğünü unutma...
Allah Azze ve Celle'dir...
Vural Egemen Sarıgöz
29/02/2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder