9 Eylül 2012 Pazar

Ben Seni Beşiktaş Gibi Sevdim


Bir zamanlar sahtekarlar yüzünden üzülürdüm....
Şimdi onlar yine sahtekar, ama ben mutluyum..
Hemen hemen her yerde onlarla beraber yazılırdım.
Şimdi onlar kompozisyon bense paragraf oldum.

Birini üzmek çokta zor olmasa gerek,
Ufacık bir mimik yeterde artar bazen..
içten içe yanarda, kimse bilmez ya
Yüzünde gülücükler açarken,
içinde yıkılır dünyalar bazen..

Bir sabah sessizce kaçmak gerekir bu şehirden.
Hiç eser kalmasın senden benden ve bizden..
Yok oluşun bir hikayesi değil ama,
Bir varoluşunda makalesi değil yaşadıklarım.
Sana sorsam, ne nerede nasıl ?
Bilmezsin ki işlediğin yerleri fasıl fasıl,

Beni bana bırak desemde sen bana aldırma..
Uçuk kaçığımdır biraz ama uslu bir çocuk..
Darılırda tüm dünya ya, kıyamaz belki tek hücreye.
Oku beni, Sevgiyi okuduğun gibi..
ve hiç unutma..
Ben seni Beşiktaş gibi sevdim..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder