Bir adam tanırdım... Çok eskiden... Ünlüydü.. Çeşit çeşit yetenekleri vardı. Misal.. İyi bir siyasetçiydi. İy bir devlet adamıydı... Girdiği seçimlerde başarıdan söz edilmese dahi belirli bir tabanın oyunu alarak belirli makam ve mevkilere gelen biriydi.Başka meziyetleri de vardı..Doktordu tıp doktoru değil belki ama akademik kariyerini tamamladıktan sonra doktarasını yapıp adının önüne dr. ünvanını eklemişti.Zamanla artık etrafındaki tiyatrocu ve sinemacı arkadaşlarından esinlenerek kendisini tüm çıplaklıkla bir doğaçlama oyunun içinde buluverdi.İlk zamanlarda ürktü.Belki de sahnede ilk kez olmanın verdiği tedirginlik ile bir kaç hata da yaptı.Hata yaptıkça o hataları bir daha yapmaz diye düşündüğümüz bu zatı muhterem gün geçtikçe aynı hataları katmerli bir şekilde yapmaya devam etti. Geçtiğimiz günlerde bu halk o arkadaşımızın oynadığı tiyatro oyununa son kez bilet aldı ve şu an o oyunu izliyoruz. Gişe başarısı yakalamayacağını bildiğimiz bu aktörün sahneye de son çıkışıdır.
Artık ya tüm kozlarını masaya sürerek halkın kendisinden beklediği ses tonlarında ve yüz mimikleri ile tepkisini gösterecek ve yahut halk son kez ona itimat edip bir sonraki adının yazılı olduğu bilete 1 kuruş dahi vermeyecektir. Siyaset arenesasında unutulmaması gereken 2 şey vardı. 1 ya tam dürüst bir siyaset ile millet ve vatan menfaatlerini gözeterek düşmana aman vermeden siyasetini yürüteceksin. Bunu yaparken makam mevki para ya da pul beklemeyeceksin. 2 ya da aldatıp kandırarak insanlarını gözünü boyayıp her geçen gün oyunu katlayarak arttıracaksın... Vural Egemen Sarıgöz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder